Jesteś tutaj: SPP Polanka > Artykuły > Aktualności > Protokół ze spotkania przedstawicieli organizacji pszczelarskich

Protokół ze spotkania przedstawicieli organizacji pszczelarskich

Piotr Skorupa, Opublikowano:

Protokół ze spotkania przedstawicieli organizacji pszczelarskich, z dnia 19 kwietnia 2008r

Powitanie przybyłych przez prezes Stowarzyszenia Pszczelarzy Polskich Polanka i udzielenie głosu Panu i M. Worobikowi, który rozpoczął spotkanie, witając zebranych w imieniu dyrekcji szkoły i wyraził nadzieję, że to miejsce zawsze będzie otwarte na inicjatywy i gościnne wobec wszystkich, którzy mają pomysł na lepsze jutro dla polskiego pszczelarstwa.

Następnie  prowadząca spotkanie E. Kowalczyk, nawiązała do wystosowanej przez   Stowarzyszenia Pszczelarzy Polskich Polanka odezwy, w której zaproszono do współpracy wszystkie zainteresowane nią podmioty , aby stworzyć silną reprezentacją środowisk pszczelarskich, w celu występowania wobec administracji publicznej silnym głosem już po wewnętrznych konsultacjach i uzgodnieniu stanowisk .

Pani prezes przypomniała  powody, dla których zebrani zjawili się tak licznie to jest :
Zapaść  polskiego pszczelarstwa: spadek liczby rodzin pszczelich, spadek opłacalności działalności pasiecznej, zagrożenie Varroa destructor i innymi chorobami, zatruciami pszczół pestycydami, niezrozumieniem i ignorowaniem postulatów postępowych organizacji pszczelarskich przez administracje publiczną, słabość i nieudolność Polskiego Związku Pszczelarskiego, marnotrawienie publicznych środków na działania, które zamiast spowodować rozkwit pszczelarstwa prowadzą do jego upadku.

Podkreśliła też, że głównym celem Komisji porozumiewawczej będzie zmiana negatywnych trendów w polskim pszczelarstwie i wspólne działanie Podmiotów oparte na równych prawach, równych obowiązkach i równej odpowiedzialności wobec podejmowanych działań, a także wypracowanie jednolitych postulatów dotyczących zmiany obowiązującego prawa, reprezentowanie pszczelarzy na forum publicznym oraz propagowanie i rozpowszechnianie informacji dotyczących dobroczynnego wpływu pszczół na środowisko naturalne, a także miodu i innych produktów pszczelich na zdrowie człowieka.

Następnie poprosiła o zabieranie głosu przez obecnych na sali, bez ustalenia porządku zebrania, bowiem ma ono na celu wyłącznie opowiedzenie się za przystąpieniem do Komisji Porozumiewawczej Organizacji Pszczelarskich lub podważenie zasadności tej inicjatywy. Przypomniała, że 5 Organizacji pszczelarskich podczas spotkania w Bukowinie Tatrzańskiej podpisało wstępne porozumienie w tej sprawie w dniu 4 kwietnia b.r.

Jako pierwszy z sali zabrał głos przedstawiciel Karpackiego Związku Pszczelarzy pan Narcyz Kędziora, który opowiedział się  „za” Komisją postulując spotkania jej przedstawicieli dwa razy w roku, podkreślając brak reprezentanta środowiska pszczelarskiego w Brukseli, jako krytyka wobec Programu Wsparcia Rynku Produktów Pszczelich i proponując podjęcie próby wzorowania się na doświadczeniu innych np. Węgier , Francji, gdzie istnieje możliwość np. zakupu dennic osiatkowanych w ramach  tego samego programu.

Poruszył problem chorób pszczelich, negatywnie oceniając skuteczność leków refundowanych stosowanych do zwalczania Warroa destruktor, jako nieskuteczne bądź też mało skuteczne wg Karpackiego Związku na 50% , czego dowodem są wyniki zimowli i duże spadki rodzin pszczelich. Także  problem innych chorób, jak wirusowe i nosema, który został już poruszony w piśmie wystosowanym do Ministerstwa po spotkaniu w Bukowinie. Następnie skrytykowal PZP za zawyżanie liczby rodzin pszczelich w skali kraju.

Pan dr Wiesław  Londzin ze Śląskiego Związku Pszczelarzy w Katowicach zaproponował aby zebrani skupili się przede wszystkim na propozycjach dotyczących Komisji.

Ze strony przedstawiciela Rzeszowa, po krytyce wobec PZP  padła propozycja  stworzenia Federacji.

Pan Kędziora zabrał glos ponownie, że na dzień dzisiejszy wystarczy Komisja Porozumiewawcza.

Prezes SPP „POLANKA” nadmieniła, że w pierwszej wersji inicjatywa dotyczyła powołania Federacji, ale zmieniła decyzję z uwagi na fakt, że na tym etapie działania  naruszałoby to suwerenność potencjalnych jej  uczestników .

Kolejno zabrał glos prof. W. Huszcza, który podkreślił, ze świat nauki bardzo przeżywa to co się w pszczelarstwie dzieje i zaproponował  wyznaczenie spośród  obecnych  przedstawicieli członków do   Komisji Wnioskowej. Podkreślił też sensowność powołania organu nadrzędnego nad Związkami Pszczelarskimi w Polsce. Rozdrobnienie, które nastąpiło jest przyczynkiem do likwidacji PZP. Skrytykował pismo PZP propagujące import matek pszczelich użytkowych, jako mijający się z celem. Co innego import materiału hodowlanego. Próba wprowadzenia na nasz rynek matek użytkowych spoza granic kraju w ramach programu wsparcia to nadużywanie pieniędzy unijnych i z budżetu państwa przeznaczonych dla Polski na subsydiowanie obcych hodowców. Poruszył też problem pestycydów (zatruć pszczół) i transgenicznych upraw. Następna ważna  kwestia to ta, że nie ma żadnej polityki hodowli pszczół w kraju. Zgłosił wniosek, że matki użytkowe sztucznie unasiennione winny być sprzedawane , jako matki ze sprawdzonym czerwieniem, co ograniczyłoby ich podaż i wymusiło większą efektywność  wydatkowanych na ten cel środków.

Zebrani godząc się z argumentem, że jw. Parlamencie musimy wyegzekwować pewne zmiany wobec polityki dotyczącej naszej dziedziny powołali Komisję Wnioskową w osobach:

Przewodniczący prof. W. Huszcza
Członkowie:
Dr.W Londzin
N. Kędziora

Prof. Huszcza zadał pytanie dlaczego nie ma przedstawicieli PZP na sali.

Pan Czesław Jung zareagował w sposób spontaniczny argumentując, ze przedstawicieli PZP jest wśród nas najwięcej. Natomiast Zarząd Związku działa już nieformalnie. Wszystkim tu obecnym zależy aby sytuacja w Polskim Związku  Pszczelarskim  jak najszybciej wróciła do normy. Wskazał kierunek działania Komisji, jako spowodowanie naprawy PZP.

Sprzeciw ze strony prezes POLANKI – sprawy PZP pozostawmy na boku i skupmy się na alternatywnych działaniach, bo  są one potrzebą chwili.

Następnie głos zabrał jeden z nestorów polskiego pszczelarstwa  pan Tomaszewski z  Firmy APIPOL. Z wykształcenia inż. Budowlany od 64 roku pszczelarz. Przedstawił zebranym  również swojego zastępcę pana Jana Rzącę od roku 1972 pszczelarza , z którym od tego czasu ściśle współpracuje Przypomniał pokrótce  genezę powstania grupy APIPOLSKIEJ w Nowym Sączu, gdzie powołano
Sądeckiego Bartnika
Krakowskiego Bartnika
W roku 1984, kiedy to nie spełniły się nadzieje pokładane w prezesie PZP nastąpiło oddzielenie się APIPOLU od PZP, jako samodzielnej jednostki współpracującej ściśle z AR w KRAKOWIE. Przedstawił swój punkt widzenia na powody, które doprowadziły PZP do stanu obecnego. Podkreślił, ze przybył na spotkanie po rozmowie z prezes POLANKI i przejrzeniu stron internetowych Stowarzyszenia. Wykazał swoją znajomość światowego pszczelarstwa, jak również doskonałą współpracę z prof. Kosteckim, placówkami naukowymi rolniczymi i medycznymi .

Musimy na dzień dzisiejszy zdefiniować kto to jest pszczelarz. Młodzież musi wiedzieć, jak ten zawód wygląda . To nie może być tylko hobbysta, który jednakowoż też musi mieć możliwość funkcjonowania w dobrze zorganizowanym systemie. Czyli definicję co oznacza  w 2008 roku  słowo pszczelarstwo. Musimy doprowadzić do powstania organizacji skutecznej, takiej jaką dla przykladu stworzyli mleczarze.

  1. Pszczelarz ma być pszczelarzem.
  2. Od chorób pszczół są naukowcy i inna grupa ludzi.
  3. Przetwórstwo też ma należeć do innych.
  4. Od sprzętu i obrotu produktami pszczelimi też są inni.
  5. Powoływanie się na inne kraje jest bzdurą bowiem wzorce nie przystają do naszej rzeczywistości. (tu dygresja dotycząca pszczoły brazylijskiej i wielkiego kłamstwa = agresja.

Perspektywa przed polskim pszczelarstwem jest olbrzymia – mimo to nie unośmy się entuzjazmem, że posłowie nagle zainteresują się naszą dziedziną. Przypomniał (wracając do czasów komuny), że funkcjonujemy dzięki ministrowi Ziębie, który dobrze przygotował grunt. Wskazał na fakt, ze obecnie pszczelarstwo jest najbardziej postrzegane przez medycynę i jego przyszłość dla niej wydaje się być bardzo konkretna. Warto w Polsce  50% ziemi uprawnej wycofać z upraw (żyto, owies , ziemniaki) i rozwinąć produkcję ziół, które byłyby przydatne do dalszego przetwórstwa, a jednocześnie służyłyby pszczołom, jako pożytek. Niektóre z nich moglibyśmy wykorzystać wiosną i jeszcze po nich zasiać i zebrać drugi plon.

Przywołał idee prof. Kosteckiego – dwuletni chów rodzin pszczelich , który umożliwiłby podzielenie pszczelarzy na producentów rodzin I rok = doskonałe zimowanie  i II etap przekazanie ich na wiosnę do producenta pszczelarza, co pozwoliłoby na przedłużenie zbioru miodu do późnej jesieni. Pszczoły z takich „wypracowanych” rodzin byłyby usypiane i przekazywane na potrzeby medycyny. Tym samym źródła zakażenia byłyby wygaszane. Tym samym odchodzimy od leczenia rodzin produkcyjnych.

Przypomniał o wydanym w roku 1975 przez ministra Ziębę Rozporządzeniu, które nakazywało SKR (om) prowadzenie pasiek we własnym zakresie , co zapobiegało masowym zatruciom pszczół.

Musimy sobie zdawać sprawę z konieczności odmłodzenia  tego zawodu. Siłami dziadków nawet na tego typu zebraniach już nie podołamy  problemom.

Wciągnąć młodych ludzi!!! To najważniejsze.

APIPOL postawił  na współpracę z medycyną i farmacją i osiągnął sukces. Trzeba znaleźć priorytety.

Kolejny głos Roztoczański Związek Pszczelarzy  – R. Klucha. I uwaga, że jeżeli padają zarzuty wobec PZP to należy  operować konkretami. Zarząd PZP, a jego struktury, to odrębne sprawy. Roztoczański Związek też uważa, że nie jest dobrze. Popiera działania na rzecz konsolidacji, ale dopóki nie pozbędziemy się zawiści nie jest dobrej myśli. Jesteśmy na terenie WZP LUBLIN, a brak jego przedstawicieli wśród nas, nawet, jako obserwatorów. Powinniśmy zadać sobie pytanie skąd żeśmy się tu wzięli? Z jednej strony doszło do wielu podziałów, a z drugiej strony o ile nie będziemy uprawiać jednej polityki nie będzie sukcesu. Wraca problem Domu Pszczelarza w Kamiannej i powody do wyjścia ze struktur PZP.

Jak stworzyć podwaliny pod dobrze funkcjonujące pszczelarstwo? Konieczność dogadania się przede wszystkim między organizacjami i wypracowanie wspólnej platformy porozumienia. Konieczność sprawnej komunikacji i konsultacji z decydentami. Tu przykład vice- ministra finansów Kubika i przekonanie go przez pana kluchę do podniesienia liczby rodzin podlegających opodatkowaniu do 80, które to zarzadzenie obowiązuje do dziś.

Propozycja aby ta nasza Komisja Porozumiewawcza była naprawdę organizacja pszczelarską, a benificjentami  byli naprawdę pszczelarze. Dążyć do wykorzystania wsparcia w 100%.

Przede wszystkim pomóc sobie (np. pozyskać pieniądze na rozwój  pszczelarstwa z zapylania i wyegzekwowanie zapłaty za niedocenianą entomofilną rolę i znaczenie pszczół dla środowiska człowieka.

Kolejny głos Bogdan Baran Warmiński Związek  Pszczelarzy w Rychlikach – polemika z przedstawicielem Roztoczańskiego Związku Pszczelarzy. Propozycja, aby przy kolejnej organizacji spotkania Komisji porozumiewawczej organizacji Pszczelarskich powiadomić wszystkie Regionalne  Organizacje PZP, w tym Wojewódzkie także, ale indywidualnie.

Pan Czesław Jung ad vocem, tylko te które są otwarte na współpracę, w nawiązaniu do Bukowiny i wystąpienia na tamtym spotkaniu członka komisji Rewizyjne PZP oraz  uwag, które padły wobec Zarządu.

Pan Klucha jednak wszystkie, bowiem byłby to brak informacji. Konsekwentnie wszystkie organizacje  na szczeblu ponad podstawowym powinny być zawiadamiane.

Po tej dyskusji głos zabrał pan Marek  Słupczyński  prezes Nadbużańskiego Związku Pszczelarzy w Chełmie. Nie spotkaliśmy się tu po to, żeby rozliczać PZP. Spotkaliśmy się tu w gronie tych, którzy negatywnie oceniają działalność władz PZP.

Większość wypowiedzi była krytyczna  wobec nich  i wskazywała na niemożność współpracy z Zarządem Związku.

Pytanie zasadnicze co zrobić, żeby uczynić nowy twór  reprezentatywnym i skutecznym, a inicjatywnym, bo jest marazm i zastój. Wyznaczyć cele dla Komisji Porozumiewawczej Organizacji Pszczelarskich.

Cel strategiczny – Komisja w oczach władz ma zostać postrzeżona .

Komisja skupiająca różne podmioty  i reprezentująca interesy pszczelarzy, skuteczna, mobilna i  konsekwentna w działaniach.

Poparcie dla idei POLANKI , że uczestników obowiązują równe prawa, równe obowiązki i równa odpowiedzialność wobec swoich członków.

Pan Maciej Rysiewicz  Karpacki Związek Pszczelarzy i jednocześnie Przegląd Pszczelarski. Wniosek – jednak  oficjalny komunikat do wszystkich podmiotów powinien zostać wysłany, żeby legitymować działanie Komisji.

Następnie nawiązał do wywiadu przeprowadzonego z p. Ardanowskim, z którego wynika, ze nie ma z kim rozmawiać w świecie pszczelarskim z uwagi na brak jednolitego stanowiska w istotnych kwestiach dla pszczelarstwa w kraju.

Pan Zbigniew Pęcak –prezes Stowarzyszenia Pszczelarzy Zawodowych. Rozpraszamy  się. PZP – Zarząd powinien być zawiadamiany. Nie ma sensu płakać i dążyć do Federacji. Nie oglądajmy się za siebie i nie rozdrabniajmy. Powołajmy Komisję, ale nich mówi głosem dotychczasowych przedstawicieli organizacji reprezentujących środowisko (wymienia 3).

Prezes Stowarzyszenia Pszczelarzy Polskich „POLANKA” E. Kowalczyk. Stanowczy protest. Przybyliśmy tu w celu stworzenia siły, która pozwoli na faktyczną udokumentowaną jedność naszego środowiska w celu działania dla dobra pszczelarstwa w skali kraju. Powinniśmy być otwarci na współpracę z każdą z Organizacji, które zechcą podjąć tą inicjatywę,  i wymusić skuteczność, a nie służyć jedynie za  parawan, że podejmowane decyzje są konsultowane z przedstawicielami organizacji (PZP, APIPOL, SPZ, SPP „POLANKA”), bowiem jak dotychczas opinie te nie są uwzględniane przy podejmowaniu decyzji.

Zgromadzeni poprosili o przygotowanie przez prawników programu legislacyjnego w oparciu , o który ma funkcjonować Komisja Porozumiewawcza i jednogłośnie zadeklarowali swój udział.

Pan Baran – uwagi odnośnie Programu Wsparcia i konieczność interwencji

Głos zabrał przedstawiciel  Wojewódzkiego związku Pszczelarzy w Warszawie = obserwator i  podkreślił, że trudno będzie cokolwiek zmienić w obowiązującym kształcie, ale mamy 3 lata na pracę nad nowymi rozwiązaniami.

Reasumując.

Podjęto zobowiązanie do wydania Komunikatu ze spotkania, rozesłania protokołu do wszystkich podmiotów obecnych na spotkaniu oraz rozkolportowania materiałów informacyjnych  w zakresie funkcjonowania Komisji i podejmowanych działań do wszystkich organizacji pszczelarskich.

Opracowania przez Komisję Wnioskową zgłoszonych wniosków  .

Powołanie docelowo przez Komisję Porozumiewawczą Tymczasowej Rady Programowej składającej się z przedstawicieli organizacji wchodzących w jej skład, której zadaniem będzie:

  1. opracowanie wytycznych w zakresie programu rozwoju pszczelarstwa w Polsce.
  2. koordynacja  działań pomiędzy podmiotami działającymi na rzecz pszczelarstwa.
  3. wystąpienie do Sejmowej Komisji Rolnictwa o podjęcie procedury ustawodawczej w zakresie pszczelarstwa.

Protokołowała :

Elżbieta Kowalczyk

Prezes SPP POLANKA

Szukaj

Polanka w powiatach

Reklama

Polecana książka

Polecane artykuły

Najczęściej czytane

Blog